Mein' alte Hoamat Am Taber (Tabor) wannst drobm stehst. Schaust hin über d' Stadt, Des alt Toal und 's neich ah: Wia zsammgschmiedt is's grad. Die Enns, wia s' daherrinnt. De habt alles zsamm; Und drent de grean Steyr aft . . . Der Stadt gibt s in Nam. Am Felsn 's alt Gschloß nuh, Wia a Bruathenn liegt's drobm. Und allsand, des sehgn des, Se müaßn 's wohl lobm. Am Dachsberg sollst ah gehn. Da siagst drunt de Gegnd, Wo Werndl hat gschafft oanst Den d' Leit heint nuh mögnd. In Oachert dort draußt aft — Siebzg Jahrl is's schon. Als Steyrer han ih dort Mein erstn Schroa tan. Rundum han ih Berg gsehgn, Ih moan, de habm's ghört. Drum san s' ma(r) allweil nuh In Lebm so viel wert. Des is allsand alt schon. — Wannst 's neiche willst sehgn, Gegn s' Damberg muaßt hingehn. Da kann's dir dann gschehgn.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQ4MjI2