D' Welt D' Welt is wia a Schodergruabm. D' Stoana, das san mir. Aber in der Schodergruabm Haltn s' zsamm als wia! Ja, das is der Unterschiad, Daß mir das net tan; Weil ma(r) dümmer, wia ma's siacht Wia die Stoana san! D' Welt is a dummer Gspoaß. Und, wer das sicher woaß. Der schmunzt a bisserl ebm, Hunzt'n ah noh so 's Lebm; Weil doh a Gspoaß ganz gwiß Net zan giftn is. Oaner haut am andern hin. Und der dritte lacht. So wird aus der Schodergruabm Leicht a Goldgruabm gmacht. D' Welt, die is a Narmhaus; D' Narrn, die gehngan ein und aus; Koaner is noh gscheider worn, 's bleibm allweil die gleichn Narm! D' Welt is a Kirta ebm. Da gibt's a lustigs Lebm: Tschindara und bum bum. Leut, da geht's um! Doh danebm siahgst an Knecht, Der die Wiesn mahn schon möcht. Er dangelt d' Sengsn schon. Aft hebt er an! Es gibt ebm an oanzign Trost; Etlamal a Krüagl Most. Aft redst sicher drauf a Zeit Wia a Büachl so grundgscheit! D' Welt, das is a Werschnnest. Geh weit umerdum. 's Zuaschaun is ganz lusti oft. Aber stier net um! D' Welt is a Ringlspiel. Alle habm ebm oan Ziel: Stechn nachn goldem Ring, Das waar der Gwing! Schau, es is wia in Lebm: Die meistn, die fahrn danebm. Und waam s' ah noh so gschickt, bis daß's eahn glückt! Gregor Goldbacher 35
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQ4MjI2