's Vergeßlisein Der Maier kimmt zan Dokter hin. Nur weil er alls vergißt, Ganz gleih, was er sih merker soll — Er hat's halt nimmer gwißt. Dabei hörst oft in Maier sagn: Ih wa doh net so alt . . . Mit neunzgi sollt ma doh nuh moan. Daß 's Hirn nuh epps derhalt. — Herr Dokter, mein' Vergeßlichkeit De packt mih hiazt a weng, Ih merk ma's hald und merk ma's net Sag's eh na gleih za Enk. — Seit wann, fragt aft der Dokter drauf. Tan s' so vergeßlich sein? Das müassert ih hiatzt zerst nuh hörn. Dann kam ih, moan ih, drein. Herr Dokter, sagt der Maier drauf, Se, was sagn se hiatzt da? Mein liaber Mann, vergeßlich sein. Des gang ma(r) grad nuh a(b). Wilhelm Schaumberger
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQ4MjI2